Miałem ostatnio okazję zagrać w Mesopotamię. Tę grę miałem od dawna na oku. Gdy pojawiła się w Rebelu promocja Phalanx Games, skorzystałem z niej i kupiłem. Nie miałem czasu przestudiować zasad i zagrać, ale szczęśliwie Pancho również wszedł w posiadanie tej gry w celu jej zrecenzowania. No i zagraliśmy.

Czytasz nasze krótkie recenzje gier, ale brak ci podsumowania? Masz problem z wychwyceniem jak bardzo nam się gra podoba (lub nie), jak odbieramy wykonanie wizualne planszówki lub czy uznajemy grę za trudną czy prostą? Jeżeli tak to Games Fanatic wychodzi naprzeciw twoim potrzebom. Od tej pory będziemy dostarczać do opisu naszych wrażeń krótkie oceny.

Swego czasu dość krytycznie pisałem o polskich grach w ogólności, a jednej konkretnej nowej produkcji w szczególności. Na przyszłość będę bardziej ostrożny – najbardziej oczekiwana chyba gra tego roku – Tempus – pod wieloma względami stara się dorównać poziomowi naszego podwórka. Zarzutów mam wiele.

Między dwoma tytułami wyróżnionymi Spiel des Jahres: Elfenland i Ticket to Ride, Alan R. Moon stworzył Union Pacific. Znowu jak w TtR plansza USA, pociągi, sieci połączeń pomiędzy miastami. Nudy! Znowu to samo! Można by rzec na pierwszy rzut oka. A wcale tak nie jest. Pomimo paru podobnych elementów do TtR rozgrywka jest zupełnie inna i naprawdę fajna.

Winner’s Circle to reedycja gry znanej wcześniej jako Royal Turf. Jej autorem jest nikt inny jak Reiner Knizia. Planszówka przenosi nas na tor wyścigów konnych i pozwala wcielić się rolę hazardzistów, którzy będą próbowali zarobić jak najwięcej pieniędzy na trafnych stawkach.

W końcu udało mi się zebrać w sobie i coś napisać. Mam nadzieję, że w poniedziałkowe poranki w miarę regularnie zaczną pojawiać się moje przemyślenia – oczywiście związane ze światem g-p. Jeśli jednak odpłynę trochę w inne klimaty proszę o wybaczenie.

Na początku był Chaos… nie, nie, to nie to. Na początku był Ys! Zanim pojawił się Caylus i zdobył liczne nagrody. Zanim ugruntował pozycje Mykerinos. Zanim wydawnictwo Ystari Games było wychwalane za dobór tytułów – powstał Ys. Pierwsza gra tej dzisiaj słynnej już na całym świecie francuskiej firmy.

Wybija 17 zwijam swoje szpargały, wyłączam komputer i czym prędzej ulatniam się z roboty. Niecierpliwie jadę windą, wychodzę z biurowca, lecę do świateł, cholera czerwone. Czekam. Czekam. Czekam. Wreszcie zielone. Przechodzę przez pasy. Wskakuję do samochodu. 17:10.

Wargamer otwiera sklep w Warszawie. Taki news pojawił się parę tygodni temu w sieci. Pewien czas później, podczas pobytu na Smolnej, sosna potwierdził ten fakt. Nie minął nawet tydzień, a dzień otwarcia został w końcu oficjalnie ogłoszony – na dzisiaj. Postanowiłem się wybrać i zobaczyć czy faktycznie powstało nam kolejne miejsce, dzięki któremu można powiększać swoje planszówkowe zasoby.

Alibi zawsze było bardziej kameralne niż Smolna. Nie mogło się pochwalić aż taką frekwencją jaka jest w liceum im. Jana Zamoyskiego. Z tygodnia na tydzień jednak coś się zmienia. W ostatni czwartek pojawiło się około dwadzieścia osób. Zajmowaliśmy równocześnie cztery stoliki na dwóch piętrach klubu. Oczywiście najważniejszym punktem programu były pierwsze zawody w Pitchcar mini. Ale grano też w Fury ...