Dzisiaj mija dokładnie rok od momentu napisania pierwszego wpisu na niniejszym blogu. Jako, że jest to swojego rodzaju rocznica warto napisać kilka słów podsumowujących. Games Fanatic przeszedł sporą drogę przez ten czas przekształcając się z jednoosobowej inicjatywy w przedsięwzięcie, w którym na stałe działa już siedem osób.

1 czerwca roku pańskiego 2007 odbyło się ostatnie spotkanie planszówkowej braci w XVIII Liceum Ogólnokształcącym im. Jana Zamoyskiego, gdzie mieścił się słynny klub na Smolnej. 8 czerwca, jak grom z jasnego nieba, padła wiadomość, że dyrekcja szkoły nie przedłuża pozwolenia na funkcjonowanie klubu.

Trias to następny przedstawiciel gry należącej do szeroko rozumianej tematyki związanej z ewolucją, migracją zwierząt i prahistorią. To kolejna gra po Evo, Usuppe i Urland, która może zainteresować wszystkich, którzy już w dzieciństwie kolekcjonowali figurki prahistorycznych zwierząt i zachwycali się dinozaurami w albumach.

Minęło trochę czasu, wiele się wydarzyło na rynku i postanowiłem znowu pociągnąć za język wydawnictwo Lacerta i otrzymać odpowiedzi na kilka nasuwających się niecierpliwie pytań.

No i III Pionek za nami. Rolą organizatora jest konwent organizować, a nie pisać z niego relację, ale jak wiadomo jestem mocno gadatliwy (pisatliwy), więc choć w kilku słowach podsumuję imprezę, zdam raport z tego jak impreza zaprezentowała się od strony organizacyjnej. O wrażeniach uczestników możecie poczytać na forum, blogach, serwisach internetowych.

Wydarzenia sceny politycznej były już obiektem żartów autorów gier towarzyskich. Powstała swego czasu karcianka nie zagościła jednak na długo na stołach graczy. Teraz na naszym planszówkowym rynku pojawiła się kolejna gra, której bohaterami są politycy. “Inwigilacja” to pozycja bardzo na czasie, aż dziw bierze, źe nie ma na pudełku znaczka „POLECANE PRZEZ KOALICJĘ”. Wprawdzie Trybunał Konstytucyjny oddalił ustawę lustracyjną, ale ...

Tym razem mnie przypadł zaszczyt krótkiego przedstawienia jednego z głośniejszych tytułów ostatnich tygodni. Obiecałem Pancho, że tekst powstanie w czwartek, ale weekendowe lenistwo okazało się silniejsze i dopiero dzisiaj zmotywowany pracowitością Pancho dzielę się z Wami moimi wrażeniami.

Wydawnictwo Eggertspiele ma u mnie bardzo duży kredyt zaufania, głównie dzięki trzem grom z ostatniego okresu: Antike, Imperial i Space Dealer. Wszystkie świetne, nowatorskie i bardzo wciągające. Pomimo, że Guatemala Cafe na pierwszych zdjęciach nie zrobiła na mnie najlepszego wrażenia stwierdziłem, że i tak ją kupuję i sprawdzę z czym mam do czynienia.

Zazdrościmy czasami tygrysom azjatyckim czy USA zdrowej gospodarki i technologicznego postępu. Jednak są rzeczy, o których oni mogą tylko pomarzyć. Są to pojawiające się dość często w roku najróżniejsze święta i wolne dni od pracy, a co za tym idzie długie weekendy. Wtedy cała Polska wyjeżdża gdzie się da i oddaje się przyjemności odpoczynku i relaksu.

Dzisiejsze party-game prześcigają się w szaleństwie. Czym bardziej dziwaczna, zwariowana i oryginalna jest mechanika oraz podejście do tematu tym lepiej. W czasach gdy planszówki muszą rywalizować z rozrywką elektroniczną, analogowe party-game muszą walczyć z cyfrowymi grami pokroju Singstara czy Eyetoya. Na szczęcie w przypadku wielu gier rywalizacja staje się zażarta i wiele planszówkowych party-game nie jest od razu na straconej ...