Dzisiaj obiecany odcinek Sylwestrowo-wybuchowy. Blam! (bo taki tytuł nosi gra, której poświęcony jest dzisiejszy felieton) zaprojektowany został w 2005 roku przez Jona Eargle. W trzecim konkursie na projekt gry piramidkowej Blam! zajął drugie miejsce. Zwyciężyła wtedy gra Hextris, której jeszcze nie testowałem, ale też wygląda bardzo ciekawie. Wróćmy jednak do naszego dzisiejszego bohatera.

Trzy sekundy zabawy, potem trzy minuty szukania elementów gry, potem trzy sekundy zabawy i tak w kółko – w ten właśnie sposób podsumował grę Street Painball Tom Rosen z serwisu BoardGameNews. Brzmi jak Jenga, wariant Godzilla kontra Mechagodzilla, prawda? Jednak chodzi o zupłenie coś innego. Street Painball jest bliżej takim grom jak Jungle Speed albo Squad Seven.

Za oknem pada śnieg, mamy pierwszy dzień świąt Bożego Narodzenia, okresu który uwielbiam, a ja publikuję smutny rozdział. Poświęcony będzie on cnocie cierpliwości, a dokładnie reagowaniu na niepowodzenia.

Dzisiaj będzie niestandardowo. Ani o piramidkach, ani nawet o żadnej konkretnej grze. Przybliżę Wam natomiast historię i profil firmy odpowiedzialnej za Piramidki – czyli Looney Labs. Dlaczego? Bo to “firma inna niż wszystkie”, a jej historia jest też jedyna w swoim rodzaju (i niełatwa do streszczenia).

W ostatniej chwili zapraszam na ostatni w tym roku odcinek przedświąteczny

Dzisiaj gra nietypowa pod wieloma względami. Zdecydowanie nie wymaga umysłu Einsteina. Ale i szczęście nie na wiele się zda. Z pewnością nie zaszkodzą natomiast palce Kwinty* – CrackeD Ice to bowiem piramidkowa gra zręcznościowa. Odrobinkę jak bierki, odrobinkę jak Jenga. *) A kto nie wie, kto to Henryk Kwinto, niech się wstydzi i poszuka!

Przyszła w końcu pora, żeby jasno sobie odpowiedzieć na to pytanie – lubisz blefować, czy nie lubisz? Gdy pierwszy raz czytałem opis gry Xe Queo!, porwał mnie i zachwycił. Gra zbudowana wyłącznie na blefie – to dopiero oryginalne zjawisko. Wprawdzie mój zapał lekko osłabł gdy zauważyłem że to gra tylko dla dwóch osób, ale intrygująca mechanika została gdzieś w głowie ...

Fotorelacja z ostatniego Pionka. Wreszcie udało się na niego dotrzeć i zagrać. Co więcej ! Udało się zrobić kilka zdjęć i zaprezentować wam je właśnie tutaj.

Powoli zbliżam się do końca serii artykułów. Według moich pierwszych planów pozostały mi do przedstawienia jeszcze dwa rozdziały – nie licząc dzisiejszego. Chciałbym całość zamknąć jeszcze w tym roku, ale czy mi się uda? Na razie zapraszam do kolejnego rozdziału…

Trafiłem dzisiaj na niesamowity wykład na temat kości i metod ich produkcji, udostępniony za pośrednictwem serwisu YouTube. Został on nakręcony na tegorocznym konwencie GenCon, na stanowisku producenta kości, Lou Zocchi’ego. Można na niego patrzeć jak na zwykłą marketingową gadkę, podobną do tych które słyszymy w supermarkecie przy prezentacji magicznych robotów kuchennych, czy lamp które uzdrawiają, ale przyznam się, że na ...