Time’s Up! czyli bardziej swojsko – Czas minął! to gra imprezowa, której międzynarodowa rodzina z dodatkami i innymi wersjami liczy już blisko 20 pozycji. Zupełnie niedawno, dzięki wydawnictwu Rebel.pl, ukazała się polska wersja tzw. edycji niebieskiej. Tytułowy okrzyk wznoszą obserwatorzy stresującego wyzwania polegającego na wyjaśnieniu partnerom o jaką postać chodzi. Czy taka zabawa nam odpowiada? Kto chce sprawdzić slogan z ...

W Essen 2012 swoja najnowszą propozycje przedstawił także Paolo Mori, autor m.in. Vasco da Gamy. Nowa gra Włocha opowiada przygody znanego bohatera komiksu – Batmana oraz jego najbardziej zagorzałych antagonistów.

Mało jest gier, w które z powodzeniem można zagrać w więcej niż 6 osób i do tego na trzeźwo 😉 Najnowsza gra francuskiego projektanta Loïca Lamy’ego zapowiada  się na tytuł, w który bawić może się nawet towarzystwo 10 osób, a co najważniejsze – mieszane.

Na zakończonych przedwczoraj targach zabawek w Norymberdze zaprezentowano jedną z nowych gier Stefana Felda – Brügge. (Przypominam, iż na ten rok zapowiedziano cztery tytuły tego autora.) Oto kilka zdjęć z tego miłego wydarzenia. 

Na swoim blogu o planszówkach Tycjan napisał: „Kiedyś, na początku mojej znajomości z planszówkami, na myśl o grach imprezowych od razu w mojej głowie rodziła się chęć do ucieczki. Teraz sam proponuję grę w „imprezówki”. Bo jak nie chcieć w nie grać, kiedy na końcu masz obolałą od śmiechu twarz i przeponę”. Jestem już na tym etapie, że doceniam ich ...

Nie wiem, czy wiecie, ale znany ilustrator gier, Michael Menzel, zaprezentował na ubiegłorocznych targach w Essen swoją debiutancką grę – Legends of Andor. To musiało kiedyś nastąpić, przecież nikomu bezkarnie nie uchodzi ciągłe przebywanie w towarzystwie pełnych pomysłów projektantów planszówek i do tego namacalne z nimi obcowanie, obserwowanie procesu twórczego i dokładanie do niego swojej ważnej cegiełki. 

Gry logiczne z wydawnictwa Gigamic zawsze mnie intrygowały. Pięknie wydane, szczególnie seria drewniana, z pomysłem, dające sporo satysfakcji, wymagające myślenia. Goblet, Pylos, Inside, Gyges, Quarto, Quoridor i in. Po tej serii trafiałam na przeciętne, bądź słabe gry. Wreszcie pojawił się na rynku bakelitowy (o ile dobrze rozpoznałam materiał) „Stratopolis” Annick Lobet. Gra, która mnie pozytywnie zaskoczyła.

Chang Cheng, czyli Wielki Mur, monumentalna budowla obronna, system fortyfikacji ciągnący się od wschodu do zachodu i mający na celu obronę Chin przed najazdami z północy jest tematem kilku gier planszowych, ale chyba żadna nie przedstawia go w taki słodki trójwymiarowy sposób, jak gra Waltera Oberta z 2007 roku.

Okey, przestanę już komentować fakt, że Stefan Feld najwidoczniej założył fabrykę gier i teraz taśmowo będzie wypuszczał kolejne tytuły. Szczególnie, że czwarty zapowiedziany na ten rok, jak zapowiada wydawca – Queen Games, oparty jest na nowatorskim pomyśle “dice tower”, co samo w sobie zapowiada już świetną zabawę.

Minął już prawie rok od mojej pierwszej partii w Mage Knight. Dwa miesiące po moim rzucie okiem, Lacerta ogłosiła wydanie po polsku tego tytułu. Niesiony impulsem sprzedałem swoją angielską wersję w oczekiwaniu na rodzime tłumaczenie, a dzisiaj trzymam w łapkach pudło z napisem “Mage Knight Gra Planszowa”. Długo przyszło mi czekać na powrót tego tytułu na moją półkę – ale krótko ...