GAMES FANATIC Portal Miłośników Gier Planszowych
Wczoraj prezentowaliśmy kilka grafik z gry planszowej “Majdan“, która wkrótce ukaże się na rynku nakładem nowego, szczecińskiego wydawnictwa Symeo Games. “Majdan” , to unowocześniona wersja “Pomarańczowej Rewolucji” (2005), autorstwa Krzysztofa Dytczaka (niedawno pisałem o innej jego grze – Race to Berlin). I właśnie Krzysztof odpowiedział na kilka pytań dotyczących “Majdanu”. O genezie gry, zmianach w mechanice i ewentualnych kontrowersjach, które budzić może temat, przeczytacie poniżej.
1. Dawno, dawno temu wydałeś – własnym sumptem – grę pt Pomarańczowa Rewolucja, poświęconą wydarzeniom na Ukrainie na przełomie 2004-2005 roku. Przez niektórych ta gra nazywana była ‘polskim Twilight Struggle’. Słusznie? Na czym polegała rozgrywka w PR?
Obie wymienione gry nie mają ze sobą wiele wspólnego. TS to typowa Card Driven Game, bazująca na budowaniu przewag w regionach i punktowaniu w wybranym przez jednego z graczy momencie gry. Taktyka rozgrywki w każdym etapie opiera się na uzyskanych w rozdaniu kartach. W PR punkty zwycięstwa zdobywamy na bieżąco w czasie wykonywanych akcji. Rozgrywający wielokrotnie decydują się podczas gry na jedną z możliwych do przeprowadzenia akcji. Obszary na planszy stanowią arenę rozszerzania własnych wpływów politycznych i budowania poparcia społecznego, co bezpośrednio przekłada się na zdobywanie punktów zwycięstwa. Karty dobierane przez strony służą do rozstrzygania konfrontacji między graczami. Rozgrywka w PR stara się ukazać dynamikę konfliktu: konieczność pozyskania wpływów (w obwodach) i środków (kart), następnie rozszerzenia skali terytorialnej “rewolucyjnego wydarzenia”, poprzez decyzję konfrontacji metodami pokojowymi lub przy użyciu przymusu/siły, po same starcia obu stron konfliktu, często mocno przypadkowe/losowe. PR powstawała w czasie toczących się wydarzeń na Ukrainie w 2004 r. i gotowa była w połowie 2005 r. Minimalnym nakładem ukazała się dla chętnych w 2007 r.
2. Skąd wziął się pomysł wydania nowej wersji PR, czyli Majdanu?
Pomysł zrodził się pod wpływem przekazu medialnego, w tym licznych rozważań dotyczących sytuacji na Ukrainie oraz dalszego rozwoju wypadków. Do tego doszedł podziw dla determinacji części obywateli tego kraju i zainteresowanie grą dyplomatyczną między Wschodem a Zachodem, fakt bliskości terytorialnej Polski i zaangażowania rodzimej dyplomacji w sprawy Ukrainy, wielość scenariuszy, jakich mogliśmy być świadkami i przykre obecnie konsekwencje dla wschodniej, rosyjskojęzycznej części państwa – wszystkie te aspekty skłoniły mnie do odkurzenia starej gry (PR) i wprowadzenia do niej drobnych zmian aktualizacyjnych.
3. Jakie zmiany zostały wprowadzone do mechaniki w stosunku do PR?
Gra została przystosowana dla 2 osób, a nie 2-4 jak PR. Zmniejszeniu uległa liczba kart i znaczników. Karty zyskały mocno na klimacie poprzez ich zróżnicowanie w nazewnictwie, które dostosowałem do panujących w dniach Euromajdanu realiów. Również plansza do gry przeszła modyfikację w postaci zmiany widniejących na części obwodów cyfr, które przekładają się na punkty zwycięstwa. Główna oś rozgrywki nie uległa zmianie (naprzemienne akcje graczy). Spadło za to znaczenie kontroli politycznej, która w PR skłaniała graczy do przychylania się do rozwiązań siłowych jako najskuteczniejszych, choć mocno ryzykownych. Również lista możliwych wydarzeń została dostosowana do obecnego konfliktu z przełomu 2013/2014 r.
4. Od krwawych wydarzeń na Majdanie minęło zaledwie kilka miesięcy, a sytuacja na Ukrainie w dalszym ciągu jest niestabilna. W świecie gier planszowych pojawiały się już kontrowersje związane z podjęciem w planszówce zbyt aktualnego i bolesnego tematu (vide Labirynth: War on Terror 2001-?), lub przedstawieniem go w dość diaboliczny sposób (vide Letters from Whitechapel). Jak w tym kontekście postrzegasz tematykę Majdanu?
To kwestia indywidualna i związana z wrażliwością ludzką. Myślę, że każdy sam powinien zdecydować o tym zgodnie z własnym sumieniem. Dla mnie osobiście konflikty odległe czy te obecne mają wymiar społeczny i polityczny. Interesuje mnie ich dynamika i sieć zależności, jakie istnieją i które dynamicznie w trakcie rozwoju wypadków powstają. Zdaję sobie sprawę, że odbywa się to zazwyczaj kosztem życia lub niedoli ludzi zamieszkujących w rejonie świata dotkniętego sytuacją nadzwyczajną. Jednak nie uważam, żeby można było wartościować w czasie niedolę. Każda wojna i konflikt są złe i niosą za sobą traumatyczne wspomnienia. Szczególny ból może wywoływać wspomnienie ostatnich wydarzeń u osób, które bezpośrednio (uczestnicy i ich rodziny) związane były lub są sytuacją na Ukrainie. Już przy konstruowaniu PR zdawałem sobie z tego sprawę i umieściłem w opisie gry informację, że …”Pamiętać jednak należy, że moralnym przegranym jest ta strona, która jako pierwsza zdecyduje się rozwiązanie siłowe walcząc o kontrolę w okręgach i doprowadzi do rozlewu krwi”. Choć może to brzmieć dość trywialnie, to oddaje moje intencje w sprawie.
