Ave Roma to średniej ciężkości euro dla 2 do 5 osób o czasie gry dość elastycznym – od 45 do 120 minut (choć mnie się jeszcze nigdy nie udało zagrać w niecałą godzinę – nawet we dwie osoby), którego twórcą jest węgierski projektant Attila Szőgyi. Nie należy ona do pozycji o niskim progu wejścia, dlatego zwykle tłumacząc zasady mam syndrom “OMG, od ...

Gry ciężkie, gry wojenne, gry przygodowe. Krew i zdrada. Dobijanie szczurów i walka ze smokami. A po tych wszystkich potyczkach proponujemy podróż na południe Europy i dwa łyki ekonomii w słonecznej Italii. Za koniec zaś ćwiczenie pamięci czyli dobry prezent na dzień dziecka.

Dzisiaj lekki odpoczynek od konkursów patronackich. Nie znaczy to jednak, że zabraknie konkursowego poniedziałku. Tym razem wspólnie ze sklepem Mr Meeple zapraszamy do zabawy, w której do wygrania są gadżety i koszulki ze sklepu.

Czy trudno było znaleźć odpowiedzi na konkursowe pytania i kogo wylosowała redakcyjna Sierotka Marysia? Ogłaszamy wyniki konkursu...

W ostatnim czasie popularne stało się osadzanie gier planszowych w uniwersach wikingów (Blood Rage, Najeźdźcy z Północy, Królestwa Wikingów, Jorvik, Uczta dla Odyna) i Marsa (Terraformacja Marsa, Wiertła Skały Minerały, Misja: Czerwona Planeta, Pocket Mars). Duży wpływ na to miały z pewnością sukcesy serialu Wikingowie oraz filmu Marsjanin. Jest jednak jeszcze jedna tematyka, której popularności nie można wytłumaczyć żadnym niedawnym ...

Czy uda się zapobiec wojnie pomiędzy Gaa'Fas i Grea'Pel? Co takiego ukrywa w zanadrzu główny czarnoksiężnik królestwa i do czego potrzebna mu była tancerka? jaką rolę w sporze odegrały ametysty i czy bal był udany? Zapraszamy do zapoznania się ze zwycięską historią w której najemnicy odegrali główną rolę.

Czy czarnoksiężnicy mają żony i czy one kochają biżuterię? Jak walczą barbarzyńcy i czy każdy kleryk jest dobrze odżywiony? Zapraszamy do lektury wyróżnionych w konkursie tekstów.

Czwarta gra z serii GIPF, autorstwa Krisa Burma, oczywiście jak wszystkie gry tego projektu – dwuosobowa. Tym razem zaskoczyła mnie plansza. Nie brakująca, jak w Zertz, ale podłużna… GIPF zdążył mnie już bowiem przyzwyczaić do sześciokąta foremnego. Zdziwienie jednak ustąpiło, gdy zapoznałam się z zasadami.

O Signorie pisałam już w Cotygodniku jakiś czas temu i przyznałam się wtedy, że troszkę chorowałam na tę grę. A chorować na gry jest bardzo fajnie. Gorączka przy wywąchiwaniu świeżutkiej tektury, wypieki przy macaniu drewienek, znaczący kaszelek w stronę innych domowników (oznaczający, że już wiedzą, w co będą się w najbliższym czasie zagrywać) i ślinotok przy pierwszym wertowaniu instrukcji. No ...

W Bąbelsach zakochałam się jak jeszcze nazywały się Bubblee Pop i można było w nie pograć u tych nielicznych zapaleńców, co to je przywieźli z Essen.