Kiedy ludzkość zdobyła wiedzę, w jaki sposób okiełznać pulsary, przed korporacjami stanęła wizja zdobycia dostępu do niewyczerpanych źródeł energii. Wysłały więc w przestrzeń kosmiczną po jednym statku, aby te dotarły do rzeczonych pulsarów, przejął nad nimi kontrolę, skonstruowały maszynerię zdolną absorbować i przekazywać energię, a jeszcze po drodze zakładały bazy na licznych planetach nowoodkrytych układów. To musiały być naprawdę niezłe ...

Cywilizacja: Poprzez Wieki, Ciężarówką przez Galaktykę, Władcy Podziemi... ale Vlaada Chvátil to również Tajniacy. Czy nadal radzi sobie z takimi lżejszymi tytułami? Oto jest pytanie!

Dziś chcę Wam zaprezentować kolejną grę dla maluchów – 4-, 5-, 6-latków. Tym razem będzie to szalony wyścig pod ziemią. Będą robaczki, stokrotki, truskawki oraz ćwiczenia w określaniu długości. Czy Gnaj robaczku! podoba się przedszkolakom?

Autor Przewrotnych Motylków nie jest szeroko znany polskiej publiczności, choć możecie go już kojarzyć z Żyrafometrem lub ze Zgubionym Znalezionym. Przewrotne Motylki wpasowują się w ten nurt gier imprezowo-spostrzegawczych. Czy jest jednak w niej coś, czym może zaskoczyć? Wydaje się, że w tej dziedzinie wymyślono już wszystko co było do wymyślenia i w zasadzie większość pozycji to powielanie sprawdzonych rozwiązań.

Wydawnictwo FoxGames ma umiejętność wynajdywania perełek i to zarówno wśród gier, jak i ich twórców. Jedną grę Henriego Kermarreca już wydali - Kraby na fali. Teraz czas na drugą - Ekö. A ja zaliczyłabym ją właśnie do takich perełek.

Gra dla małych dzieci – 4- i 5-latków – to zawsze nie lada problem. Taka gra musi być na tyle prosta, żeby dzieci mogły grać bez pomocy dorosłych, ale i na tyle interesująca, żeby chciały siedzieć przy planszy zamiast biegać dookoła stołu. Musi być ładna i atrakcyjna, ale bez nadmiaru niewielkich elementów, żeby zaraz ich nie pogubić. Musi mieć walory ...

Kiedy usłyszałam o nowej grze Marca Andre, twórcy Splendoru, miałam mieszane uczucia. Splendor bardzo mi się przejadł, do tego stopnia że kiedy znajomi chcą w to zagrać, ja wychodzę z pokoju i daję im święty spokój. Niech grają, ale beze mnie. Postanowiłam jednak sprawdzić Majestat i dać mu szansę.

Zadanie było łatwe, zbyt łatwe. Albo tak dobrze znacie gry FoxGames 🙂 Tak, czy owak – oto rozwiązanie:

Tropico to gra w dużej mierze wykorzystująca pamięć. Na kartach przedstawione są zwierzęta - tylko cztery: motylki, papugi, kameleony i żaby. Zwierzęta te mają swoje kolory, też tylko cztery: czerwony, niebieski, zielony i żółty. A więc tak naprawdę mamy tylko (albo aż) 16 kombinacji. I te 16 kombinacji musimy zapamiętać w kolejności pojawiania się.

Uczta dla Odyna, Great Western Trail czy Orlean. Zaawansowani gracze lubiący przy planszy pomóżdżyć mają się z czego cieszyć w tym roku, bo wydane niedawno hity wagi ciężkiej doczekały się szybko polskiej premiery. Co prawda trochę więcej czasu upłynęło od pojawienia się na świecie Orleanu, ale ze względu na niewielką dostępność wydań zagranicznych rodzima wersja cieszyła się sporym zainteresowaniem. Tymczasem ...