Na okładce Kahuny znajduje się otwarta dłoń, bo po partii poczujesz się jakby przeciwnik przywalił Ci z liścia w twarz. To ile zła i podłości zmieściło się w tym niepozornym pudełeczku od KOSMOSu (a teraz też od Galakty) zaskakuje mnie niezmiennie od lat. Jeśli nie leży Ci negatywna interakcja to bez żalu możesz ominąć tę grę szerokim łukiem. Czytelników, którzy ...

O grze Sen powiedziano już tak wiele, że trudno się będzie nie powtarzać. W naszym serwisie możecie przeczytać wyczerpujące recenzje Gały i Agi. A ja postaram się dołożyć do tego swoje trzy grosze jak najmniej się powtarzając. Zwłaszcza, że okazja jest nie byle jaka: 100 lat Naszej Księgarni. Pewnego pięknego dnia kurier zapukał do moich drzwi przynosząc słusznych rozmiarów i wagi paczuchę. Zawartość była nie tylko słodka i grywalna, ale też do mocno poczytna...

Czasem gdy podstawowa gra przestaje wystarczać, sięgamy po dostępne rozszerzenia. Dodatkowe mapy, karty, planszetki, plansze, figurki, scenariusze - rynek pełen jest opcji, by podtrzymać zainteresowanie ukochanym tytułem. Co sprawia, że konkretny dodatek jest wart kupna? Czego potrzeba, by na nowo odkryć grę ze swojej kolekcji? I czy nowe talie kart do Viticulture mają "to coś"? Odpowiedzi szukamy w samym środku winnicy.

Kolejny tydzień i kolejne zmagania w wampirzym świecie. Powoli coraz bardziej poznajemy mechanikę gry oraz poszczególne klany. Czasami jest ciekawie, czasami jest dziwnie, nierzadko zaś ponoszą nas emocje. Zapraszam zarówno miłośników spoilerów, jak i tych, którzy chcą poznać tylko ogólne wrażenia z rozgrywki w Wampira:Maskaradę – Dziedzictwo. 

Skąd można czerpać wiedzę historyczną? Oczywiście ze źródeł materialnych i pisanych. Źródła materialne to elementy gier, odkrywane przez archeologów. Najstarszymi, jakie odnaleziono na terenie obecnej Polski są zapewne pionki z założonych przez Wikingów osad na terenie wyspy Wolin oraz w pobliżu Elbląga. A jakie mamy źródła pisane, w których można o grach przeczytać? To nie tylko kroniki i dzieła literackie z dawnych epok, ale także zbiory praw i kroniki sądowe.

Fantastyczne Światy to gra, która stanowi kategorię samą w sobie. Filler angażujący zarówno wyjadaczy jak i osoby raczkujące w hobby. Wymagające kalkulacji, szacowania ryzyka, nieprzesadnie premiujące doświadczenie a do tego jedna partia trwa około dwudziestu minut. W przeciwieństwie do innych różne ekipy grają w niego u mnie raz po raz. Czy grając z dodatkiem owe boskie proporcje zostaną utrzymane, czy ...

Gra Czerwona Katedra była hitem zeszłorocznego Essen. Mimo to jej polska premiera przebiegała raczej bez echa, bo poza Gambitem i Board Games TV, żaden z plaszówkowych serwisów które śledzę nie opublikował jej recenzji. Przyznam, że trochę to dziwne. Ja w każdym razie na ten tytuł czekałem bardzo mocno i spokojnie mogę powiedzieć, że się na nim nie zawiodłem.

Bardzo lubię gry abstrakcyjne. Zazwyczaj spotyka się w nich nowe, ciekawe mechaniki, a proste i klarowne zasady sprzyjają wielokrotnym partiom. Brak klimatu całkowicie mi nie przeszkadza, gdyż o wiele bardziej liczy się dla mnie samo starcie umysłów. I to nie tylko w rozgrywkach dwuosobowych – w końcu zawsze im więcej ludzi, tym lepiej. Jednakże dobry abstrakt musi charakteryzować się niezwykłą ...

Za oknem szaro, buro i ponuro. Klasyczny listopad – człowiek wstaje i wychodzi, a tu ciemno. Wraca – jeszcze ciemniej. Aż chciałoby się dostrzec trochę słoneczka wraz z przyjemnym ciepełkiem. Niestety (albo i stety 😉 ) teraz możemy uzyskać ten efekt jedynie za pomocą gier planszowych w cieplutkim klimacie, w który bez problemu wpisuje się Santa Monica od FoxGames. Nie dajcie się ...

Zastanawialiście się kiedyś przy okazji obcowania z jakąś ukochaną produkcją, w którym momencie wydawanie kolejnych części „czegoś” jest jeszcze twórczym rozwijaniem marki, a kiedy już zwykłym odcinaniem kuponów od sukcesu. Gdyby brać pod uwagę moje ulubione rozrywki to odcinaniem kuponów w świecie filmu byłyby wszystkie Szklane Pułapki po części trzeciej, seriali – kolejne sezony Prison Breaka od trzeciego zaczynając, a gier komputerowych – HoMM od czwartego w górę czy Gothic po drugim i Nocy Kruka. W przypadku planszówek jedynym mierzalnym przykładem było dla mnie do tej pory Wsiąść do Pociągu, ale ono wymykało się trochę utartemu schematowi „wszystko po jest be”, bo po kilku, w mojej opinii mniej, udanych rozszerzeniach mapy UK & Pensylwanii wyszły autorowi kapitalnie. Od niedawna dzięki wydawnictwu Rebel  podobnej ocenie mogę poddać również drugą z moich ulubionych serii – 7CŚ. A to dzięki grze 7 Cudów Świata: Architekci.