Miałem zacząć tekst od poprowadzenia paraleli między Baśniową gospodą a Kingdomino wskazując, że Paolo Mori uczynił z Connect 4 to samo, co Bruno Cathala z domino. Wziął znaną wszystkim z dzieciństwa grę i dodał do niej akurat tyle zasad, żeby jej przesadnie nie skomplikować. W efekcie otrzymaliśmy przystępne tytuły, które da się wytłumaczyć szybko każdemu podpierając się jak szczudłem argumentem: ...

Czas odmierzany kopertami. Trudno Kryminautów nazwać planszówką. Jeśli już do czegoś przyrównać, to do Escape Roomu - co prawda nie uciekamy z zamkniętego pomieszczenia, ale musimy łączyć ze sobą fakty i szukać rozwiązania. Może też nieco przypominać portalowego Detektywa, jeśli weźmiemy pod uwagę samo rozwiązywanie sprawy bez tej całej planszowej otoczki (przesuwania się po planszy, odmierzania czasu). W pudełku dostajemy pięć sporych rozmiarów kopert z materiałami (zdjęcia, notatki z przesłuchań) - ale nie to jest najważniejsze.

„Wojna. Wojna nigdy się nie zmienia”. Jedyne co zmienia się tym razem, to siły zbrojne. Po tzw. Świńskiej Rewolucji roku 2028 to nie ludzie trzymają karabiny czy sterują czołgami. Teraz mięso armatnie to wysoce przeszkolona i zorientowana na zwycięstwo wieprzowina. I to właśnie tymi oddziałami przyjdzie Ci dowodzić w konflikcie, który rozciągać się będzie od powietrza i ziemi, aż do morza.

W 9 odcinku Historii Gier pisałem o niezbyt udanych początkach sprzedaży na polskim rynku produktów firmy Ravensburger. W latach 1994-96 puzzle i w mniejszym zakresie gry Ravensburgera dystrybuowane były w Polsce przez trzy hurtownie: Amar, Italwil i Toma-Plus. Dopiero w listopadzie 1997 powstała spółka joint venture Toma Plus Ravensburger, która do roku 2002 rozprowadzała w Polsce gry i puzzle Ravensburgera.

Rodzinna gra licytacyjna do wydawnictwa Trefl, który zyskała nowy, dwuosobowy tryb rozgrywki. Mimo upływu lat mechanika gry nadal dobrze działa.

Labirynty to seria dwóch łamigłówek stworzona przez duet Pablo Céspedes i Víctor Hugo Cisternas, w których czekają na nas, no cóż, labirynty. Nie są to jednak takie proste zagadki, jakie kojarzymy z książeczek dla dzieci. Panowie wpadli na bardzo interesujący koncept. który wykorzystuje zaginanie papieru i umożliwia stworzenie bardziej skomplikowanych, przestrzennych zadań.

Dr Reiner Knizia słynie m.in. z tego, że potrafi oprzeć wymyśloną grę o jeden pomysł, jedną mechanikę, obudować ją „ozdobnikami” i „sprzedać” jako fajny, grywalny produkt. Jak jest w przypadku San Francisco? Co jest tym trickiem mającym przyciągnąć graczy? I czy mu się to udało?

Komiksy paragrafowe dla dzieci od 3 roku życia? Kiedy tylko zobaczyłam zapowiedź nowości wydawnictwa FoxGames, wiedziałam, że muszę je wypróbować. I tak też się stało. Dziś zapraszam Was do lektury recenzji jednej z dwóch niedawno opublikowanych gier książkowych, czyli komisu Kotki & smoki: Cukras.

Zamek to jeden z tych tytułów, który bardzo pozytywnie mnie zaskoczył. Jestem wielką fanką gier kafelkowych, zwłaszcza kultowego, należącego moim zdaniem do kanonu najbardziej klasycznych gier planszowych Carcassonne. Kiedyś nie sądziłam, że wariacja na jego temat może wzbudzić we mnie tak pozytywne uczucia. A jednak tak właśnie się stało. Jakiś czas temu premierę miał dodatek do gry wydawnictwa Nasza Księgarnia. ...

Jeżeli ktoś czytał naszą redakcyjną relację z ostatniego ZGRYW-u, to spoiler dotyczący mojej opinii o Wielkim Murze już ma, a teraz tylko doczyta dlaczego taką, a nie inną opinię sobie o tej grze wypracowałem. A jeżeli ktoś materiału ze ZGRYW-u nie czytał, to polecam do niego wrócić (link tutaj), bo opisujemy tam kilka ciekawych tytułów. Ale dopiero po lekturze tej recenzji, może przynajmniej będzie zaskoczony (o ile nie przewinie od  razu do oceny).