Gry kooperacyjne

W tej wyprawie wziąć udział może nawet siedmiu graczy, którzy podzielą między siebie role na statku i wspólnymi siłami pokonają - lub nie - wzburzone wody nienazwanego morza i wszystkie czyhające na nich niespodzianki. Ktoś zostanie Skrybą, ktoś Bosmanem, a kto inny Cieślą - co w praktyce oznacza pilnowanie i obsługa toru danego zasobu jak Niesława, Zapasy czy Dział.

A więc lubisz się bać. Na pamięć znasz filmy o Obcym. Doceniasz duszną atmosferę kosmosu i jego bezkresną ciszę, w której nikt nie słyszy Twojego krzyku. Dobrze czujesz się w zimnych, metalowych korytarzach nie za dobrze oświetlonej i zupełnie Ci obcej bazy kosmicznej, a do tego świetnie znosisz długie dni bez prysznica i kosmiczną kuchnię, opartą na liofilizowanych, wysokobiałkowych mieszankach bez smaku i aromatu? W takim razie mam rozrywkę dla Ciebie! Oto osadzona w nieprzyjaznym i niebezpiecznym marsjańskim krajobrazie gra, która nie ma dla graczy żadnej litości - i to na kilku różnych poziomach.

Roll Camera! jest jak właśnie jak to pudełko - wszystko ma tu logiczne miejsce i tematyczny powód, by istnieć. Odkrywanie tej gry, walka z problemami, łatanie budżetu, wydłużanie harmonogramu zdjęć (który odlicza czas do końca gry), organizowanie ekipy, forsowanie własnych pomysłów i frustracja, gdy lądują w koszu, dbałość o stworzenie możliwie najlepszego filmu przechodząca w apatię, gdy tracimy punkty i zmierzamy nieuchronnie w stronę przeciętnego dzieła (przeciętny wynik punktowy jest tu równoznaczny z przegraną)… to wszystko część naszej filmowej przygody, w której łatwo stracić orientację, co jest prawdą, a co fikcją: co grą, a co filmem.

Oltréé to kooperacyjna gra dla 2-4 graczy, osadzona w nieco generycznym, ale niebywale ślicznym świecie fantasy. Jako grupa zwiadowców przemierzymy ten świat wzdłuż i wszerz - a w zasadzie wkoło, ale na planie kwadratu - ratując go przed fantastycznymi potworami, biedą, głodem, powodziami, a nawet burzami.

*bip* *biiip* *bibibip* mówi tajemniczy statek, rozbity na tajemniczej i pozornie opuszczonej planecie, a Wy podążacie za sygnałem. Cała drużyna astronautów wysłanych, by poznać losy dawno zagubionego statku badawczego. Atmosfera jest tu zimna, niebo wciąż pokryte mrocznymi chmurami, a w powietrzu daje się wyczuć napięcie i pewną kosmiczną desperację. Każdy członek załogi chciałby jak najszybciej wrócić do domu... ale oto jesteśmy – tylko my i Planeta Cieni, zwana po polsku The Shadow Planet.

Gra kooperacyjna, dedukcyjna, skrzyżowanie Deckscape z portalowym Detektywem. Nie ma instrukcji. Otwieramy pudełko, czytamy krótkie wprowadzenie (tak naprawdę istotny jest nawet tylko jeden akapit) i możemy zacząć grać.

Systemu Pandemic nikomu przedstawiać raczej nie trzeba. Miłośnicy gier bez prądu od wielu lat sięgają po ten tytuł, stawiając czoła różnym zagrożeniom z lepszym lub gorszym skutkiem. Jak w wielu innych przypadkach planszówek należących do grupy “klasyków”, także i ta doczekała się już kilku dodatków oraz alternatywnych wersji. Jej odmiany osadzone są m.in. w Starożytnym Rzymie, czy też świecie opanowanym przez Cthulu. Jestem pewna, że powstanie jeszcze wiele innych wariacji na temat tej kooperacyjnej gry planszowej. Tymczasem zapraszam do lektury recenzji najnowszej z nich – World of Warcraft: Wrath of the Lich King.

Horror w Arkham to mocna gra dla ludzi o mocnych nerwach, ale przede wszystkim to słuszna dawka klimatycznej przygody. Gra bardzo efektownie realizuje dwa cele: budowanie nastroju totalnej bezradności wobec makabrycznych wydarzeń i utrudnienie graczom efektywnej komunikacji. Gracze nie mogą spać spokojnie - zło czai się tu za każdym rogiem.

Co czeka ludzkość za kilkaset lat? Czy w Ziemia będzie w ogóle jeszcze nadawać się do zamieszkania? A może nasi potomkowie zasiedlą w tym czasie inną planetę lub ich domem stanie się np. międzynarodowa stacja kosmiczna? Uwielbiam książki, które odpowiadają na tego typu pytania. Miałam okazję wypróbować też kilka bardzo różnych gier planszowych poruszających ten temat (m.in. Terraformacja Marsa, Tortuga 2199, Obecność, Anachrony). Niedawno do moich rąk trafiła kolejna. Kroniki Zbrodni: 2400 to trzecia już odsłona serii Milenium. O ile poprzednie części nie były przeze mnie szczególnie wyczekiwane, to na ich futurystyczną siostrę nie mogłam się doczekać. Czas pokazał, że słusznie.

Purple Haze to przygodowa gra kooperacyjna, której akcja dzieje się w koszmarnych czasach wojny wietnamskiej. Gracze (od jednego do czterech) wcielają się w sześciu żołnierzy amerykańskiej piechoty morskiej, którzy zmuszeni są realizować misje w wietnamskiej dżungli. Patrole, poszukiwanie drogi do bazy, ucieczka przed śmiercią niesioną przez czających się wszędzie żołnierzy Vietcongu. A do tego dochodzą trudne decyzje. Wiemy, że niedaleko rozbił się śmigłowiec. Próbować pomóc ocalałym, czy ratować własne życie?