Katalog gier

Co lepsze? Stary i brzydki, ale wyrazisty i charakterny zamek w Burgundii? Ten sam zamek, nieco nawet ulepszony, ale upstrzony i kolorowy, jakby przygotowany na herbatkę u Barbie. A może nieco skromniejszy, skrywający mniej możliwości, ale dzięki temu nieco przystępniejszy i bardziej rodzinny zamek w Toskanii?

Nie lubię gier typu memory. Nie cieszyły mnie one w dzieciństwie i nadal mam na nie alergię. Wiecie jednak co lubię? Innowacje w świecie gier – połączenia dwóch niezależnych bytów, które razem tworzą coś, czego jeszcze nie było (albo przynajmniej coś, z czym ja się nie zetknęłam). Jeśli dodatkowo nowość taka jest ilustrowana przez twórcę znakomitych grafik z “sennej” serii ...

Wśród recenzowanych przez nas ostatnio nowości od Wydawnictwa Piatnik, znalazły się przede wszystkim gry dla dzieci, ale nie tylko. Day & Night to niewielka karciana, do której zasiąść mogą zarówno starsi, jak i młodsi gracze. Opatrzona bardzo ładnymi grafikami gra składająca się zaledwie z talii kart ma bardzo proste zasady. Czy są one wystarczające, aby przyciągnąć graczy na dłużej? Moim ...

Pisząc recenzje dla Games Fanatic dosyć często przedstawiam siebie jako fana gier Stefana Felda. Ale które tytuły moje zamiłowanie do gier tego autora rozbudziły? Z pewnością pierwszym, który przychodzi mi na myśl są kultowe Zamki Burgundii. Zaraz za nimi znajduje się – mocno niedoceniana w Polsce – Wyrocznia Delficka. Trzecim tytułem jest wydany w 2006 r. przez wydawnictwa Alea i ...

Jeszcze nie tak dawno pisałam, że wchodzę na BGA aby przetestować najnowsze nowinki, a tu dzisiaj będę pisać o PtaKostkach wydanych już lata temu (bo aż całe trzy) w 2018 przez Hobbity.eu. Dla mnie jednak to nowość, gdyż przez ostatnie trzy lata nie udało mi się ani tych PtaKostek nabyć, ani nawet zagrać u znajomego. Czas więc z braku laku ...

Premiera Trek 12 (w Polsce wyd. REBEL.pl) zbliża się wielkimi krokami, zacieramy ręce, media bowiem głoszą wszem i wobec, że będzie to już we wrześniu. Ale wiecie, że możecie pograć sobie w Treka 12 już teraz, prawda?

Zacznę od tego, że kocham całą serię Kingdomino, począwszy od laureata Spiel des Jahres (2017), przez Gigantów (dodatek) i Duel (roll&write dla 2 osób) a skończywszy na Queendomino, czyli tym najbardziej zaawansowanym członku rodziny. Dziś do tej grupy wpada Dragomino, które zmienia zasady pierwowzoru upraszczając je nie tylko pod względem strategicznym, ale też liczenia punktów, które to punktowanie dla nas jest proste, ale dla maluchów już niekoniecznie.

Bruno Cathala to mój ulubiony projektant gier. Nie miałam okazji zapoznać się ze wszystkimi tytułami, które stworzył, ale przyglądam się każdemu pudełku, które ma wydrukowane jego nazwisko na okładce. Moje serce zdobył średniej ciężkości planszówkami (Cyklady, Pięć klanów), więc byłam ciekawa, co udało mu się zmieścić w niewielkiej Konspiracji: Uniwersum Abyss. 

Jakiś czas temu na łamach Games Fanatic opisywana była gra L.A.M.A. Reinera Knizii. Dziś znów chciałabym wrócić do tego tytułu, ale nie po to, by omawiać jego wady i zalety. Znakomicie zrobiła to w swojej recenzji Kashya. Nie widzę powodu, żeby powtarzać jej argumenty, z którymi nomen omen się zgadzam. Skoro jednak trzy maleńkie gry karciane zapakowane w jedno pudełko ...

Diuna, pustynna planeta. Myślisz, że wiesz o niej wszystko... deckbuilding i workerplacement dość mocno ze sobą powiązane. Efekty z kart i planszy całkiem przyzwoicie osadzone w uniwersum. Dobra strategia z dobrze wyczuwalną nutą losowości, która fanów tej mechaniki jednak nie powinna przerazić.