Rzut oka

Cluedo to klasyka. Zaliczyło już wiele pomyjów wylanych (prawie tak dosadnie jak na Monopoly), ale wciąż przyciąga swoją tematyką i bawi tych, którzy dopiero wchodzą w świat gier planszowych. Dlaczego by więc nie zrobić gry dla trochę bardziej wymagających w podobnym klimacie? Et voila! Mamy niepożądanych gości! Zobaczmy co w środku piszczy...

Czasem gdy podstawowa gra przestaje wystarczać, sięgamy po dostępne rozszerzenia. Dodatkowe mapy, karty, planszetki, plansze, figurki, scenariusze - rynek pełen jest opcji, by podtrzymać zainteresowanie ukochanym tytułem. Co sprawia, że konkretny dodatek jest wart kupna? Czego potrzeba, by na nowo odkryć grę ze swojej kolekcji? I czy nowe talie kart do Viticulture mają "to coś"? Odpowiedzi szukamy w samym środku winnicy.

Zacznijmy od rozstawienia pionków. Mam na półce duże pudło Gloomhaven, rozegrałem niemal dziesięć dwuosobowych partii. Kampanię zmuszony byłem przerwać na długie miesiące. W międzyczasie na platformie Steam dojrzewała powoli elektroniczna implementacja gry. Gdy osiągnęła wiek dorosły zwany wersją 1.0 postanowiłem sprawdzić, czy przypadkiem nie może zastąpić mi fizycznej postaci gry. Dlaczego? Po co? Jak jej poszło? O tym w następnych, nieco mniej lakonicznych akapitach.

Produkcji pt. "Jaś i Małgosia" w kategorii gier dla dzieci jest (albo była) dość spora liczba. Nawet na BGG znajdziecie niemiecką produkcję z 2005. Nie wspominając już o rodzimych gierkach w galeriach handlowych. W każdym razie ja pamiętam przynajmniej jeszcze jedną grę z chatką z pierniczków. Ale to nie to. To nie ten Jaś i Małgosia (reakcje bywały różne a dość często było to skrzywienie, że co niby proponuję tutaj jakąś pomoc dydaktyczną albo grę dla dwulatków). Nic z tych rzeczy. TEN Jaś i Małgosia są całkiem sprytną kooperacyjną grą strategiczną

  Uwielbiam gry z gatunku legacy. Nie przeszkadza mi ani ich jednorazowość, ani konieczność ich rozgrywania w stałej ekipie. Przyznajcie sami, ile macie gier, w które zagraliście przynajmniej 12-13, skoro ciągłe napływają i zalewają nas nowe tytuły? Grałam już w serię Pandemic, Rise of Queensdale, Nasze Miasto, Charterstone, Dylematy Króla. Ba! Udało mi się nawet ukończyć Seafall, choć przyznam, że ...

Kiedy zdecydowałem, że chciałbym wypróbować grę Boonlake, moje zainteresowanie nią oparło się wyłącznie i jedynie na nazwisku projektanta – Alexandra Pfistera, autora Wyspy Skye, Great Western Trail, Blackout Hongkong i paru innych równie niszowych gier. Nie wiedziałem nic o mechanice, nie wiedziałem nic o klimacie (poza okładką, która również nic nie mówi o klimacie), ale to Pfister, więc wchodzę w ciemno.

Już jutro premiera polskiej wersji Tinner’s Trail autorstwa Martina Wallace’a.  Cynowy Szlak zostanie wydany w Polsce przez wydawnictwo Phalanx, które udostępniło nam, jako patronowi medialnemu, przedpremierowy egzemplarz do recenzji. Niestety z uwagi na ograniczony czas na ogranie tytułu ten tekst powstał po zaledwie jednej partii, choć – już zdradzę – gra zasługuje zdecydowanie na więcej, chociażby ze względu na sporą ...

Ta niewielka karcianka od Granny skradła moje serce. Mamy tu dwie główne mechaniki: set collections (zbieranie zestawów) oraz I cut you choose (ja dzielę, ty wybierasz). Zbieramy różne gatunki ryb - molinezje punktują indywidualnie, gupiki punktują lepiej jak są w liczbie parzystej (bo każdy z nich daje wtedy 3pkt a jak jest ich liczba nieparzysta w naszej kolekcji to tylko 2pkt), gurami daje dużo, bo aż 5 punktów, ale zjada za to jedną rybkę, skalary punktują tylko wtedy, gdy są trzy (lub wielokrotność trzech) i tak dalej. Zbieramy zestawy w trakcie gry, aby na koniec za każdy gatunek zapunktować.

Ghost Adventure skusiła mnie ciekawym podejściem do tematu oraz obłędnym wykonaniem, ale po pierwszych rozgrywkach poczułam się jak... gracz w Super Mario Bros. Albo raczej Prince of Persia (o, tak, tak, Prince of Persia był o wiele ładniejszy).  Poczułam się jak gracz grający w zręcznościową platformówkę...

Clash of Cultures to zdecydowanie wielka gra. Już teraz możecie się domyśleć, że chodzi nie tylko o gabaryty. Wydana po raz pierwszy w 2012 roku, gdy nikt jeszcze nie marzył, że tytuł tego typu zagości na naszym rynku, przez długi czas pozostawała białym krukiem wśród miłośników gier 4X. Nie wspominając już o dodatku, o którym ktoś tam słyszał, lecz nikt go ...