Tag Archives: Phalanx

Tapestry ma kilka cech, których w mniejszym lub większym stopniu w planszówkach nie cenię. Bardzo wysoki poziom abstrakcji odbierający mi poczucie umocowania części mechanizmów w temacie gry. Rozstrzyganie efektu części akcji rzutem kością. Duże kolorowe figurki które są mi doskonale obojętne, a przy tym wątpliwie użyteczne. Mimo to zostałem fanem Tapestry. Jest coś szczególnego w tej dziwnej grze, w której odtwarzamy rozwój cywilizacji poruszając się pionkami po czterech torach.

Purple Haze to przygodowa gra kooperacyjna, której akcja dzieje się w koszmarnych czasach wojny wietnamskiej. Gracze (od jednego do czterech) wcielają się w sześciu żołnierzy amerykańskiej piechoty morskiej, którzy zmuszeni są realizować misje w wietnamskiej dżungli. Patrole, poszukiwanie drogi do bazy, ucieczka przed śmiercią niesioną przez czających się wszędzie żołnierzy Vietcongu. A do tego dochodzą trudne decyzje. Wiemy, że niedaleko rozbił się śmigłowiec. Próbować pomóc ocalałym, czy ratować własne życie?

Martin Wallace po prostu nie bierze jeńców. Nie jest tym typem autora, który  dostarcza nam względnie dobrych gier, a raz na jakiś czas stworzy jakiegoś niewyróżniającego się średniaka. Jego tytuły to dla mnie drastyczne albo-albo. Albo hit, którym będę zagrywać się w nieskończoność, albo totalny gniot i wstyd mi w ogóle wyciągać go na stół. Jak zatem wyszło mu z Cynowym ...

Niedawno na Kickstarter trafiła nowość od Phalanx czyli Coalitions. Jest to wieloosobowa (dla sześciu a nawet siedmiu osób) gra polityczno-wojenna przedstawiająca Europę w czasie wojen napoleońskich. Naturalnie pojawia się pytanie – dlaczego ta gra a nie inna? Czy warto? Co ją odróżnia od np. Mare Nostrum?

W tym miejscu teoretycznie powinna znajdować się recenzja nowego, papierowego wydania Nanty Narking. Czyli nowa wersja starego, plastikowego Nanty Narking. Czyli nowa wersja nowej wersji jeszcze starszego, drewnianego wydania Świata Dysku: Ankh-Morpork. Pomyślałem sobie jednak, że spróbujemy podejść do tematu w odrobinę inny sposób, a pudełko przysłane z wydawnictwa Phalanx niech będzie przyczynkiem do rozważań. 

Preambuła. Spisując swoje wrażenia i spostrzeżenia będę stosował uproszczenia i skróty myślowe, bo chciałbym żeby recenzję Imperial Struggle czytało się trochę lepiej niż instrukcję do Imperial Struggle. Z umieszczenia powyższego zdania na wstępie recenzji można wysnuć wniosek, że skomplikowanie reguł będzie osią, wokół której obracać się będzie moja krytyka. Taki wniosek jest słuszny. Jednak sednem tego tekstu nie ma być ...

Kontrowersyjny początek prawda? Tytułowe „Uff – nigdy więcej!” z wyraźnie wyczuwalną ulgą w głosie padło tuż po finalnym podliczeniu punktów z ust mego sparing partnera, wielkiego miłośnika Twilight Struggle. Czy zatem takie skwitowanie „na gorąco” partii może w zasadzie zakończyć recenzję i możemy uznać, że spadkobierca Twilight’a nie zdołał dorównać swojemu poprzednikowi z 2005 roku? Nic bardziej mylnego, a postaram ...

Autorzy gier planszowych, niczym alchemicy poszukujący kamienia filozoficznego, starają się znaleźć innowacyjną mechanikę, która zdobędzie serca graczy. Wielu z nich sięga po sprawdzone rozwiązania i miesza je. Czasem wyjdzie z tego niezły bigos, innym razem kociołek wybuchnie, ale łącząc to, co dobre, można też stworzyć coś jeszcze lepszego… I na tym zakończę alchemiczne nawiązania, bo nie w klimacie fantasy ma ...

Viticulture to uwielbiany przez wielu klasyk! Euro o prostych zasadach, dających mimo wszystko  sporo okazji do dobrego kombinowania oraz przyjemnego ścigania się w zarządzaniu  winnicą, gdzie podejmowane przez nas decyzje będą przynosić stosowne plony, co nie zawsze będzie skutkować zwycięstwem. Serca graczy podbiło również bajeczne wykonanie oraz świetna oprawa graficzna. Popularność musi przynieść dodatki. Dla licznego grona graczy Toskania jest niezbędnym ...